Jak sprawdzić czy nasze krnąbrne dziecko rzeczywiście znajduje się tam, gdzie twierdzi, że jest? Czy możliwe jest poprzez namierzenie telefonu komórkowego określenie miejsca pobytu współmałżonka, którego podejrzewamy o zdradę małżeńską? Jeszcze do niedawna tego rodzaju technologie zarezerwowane były dla specjalnych służb, odpowiedzialnych za bezpieczeństwo kraju. Dziś jednak, dzięki powszechnej dostępności specjalistycznego sprzętu o zdumiewającej czułości, staje się to coraz bardziej powszechne.

Jak to możliwe?

Namierzanie telefonu komórkowego polega, najprościej mówiąc, na ustaleniu jego dokładnych współrzędnych geograficznych. Do osiągnięcia tego celu prowadzi kilka dróg- nie jest konieczne ograniczanie się tylko do jednej metody. Metody te są dość różnorodne, jednak przyjęło się dzielić je na dwie grupy. Sposoby znajdujące się w pierwszej z nich polegają na namierzaniu po numerze. Te, które zalicza się do grupy drugiej opierają się na lokalizacji telefonu komórkowego przy wykorzystaniu GPS.

Metody zaliczające się do pierwszej z grup opierają się na fakcie posiadania przez każdy telefon komórkowy własnego, niepowtarzalnego numeru IMEI. Telefony komórkowe spełniają swoją funkcję łącząc się ze stacją bazową. Owo łączenie polega na wymianie danych – wówczas przesyłany jest numer IMEI, a także aktualny numer telefonu, przypisany do karty SIM. Lokalizacja konkretnego telefonu komórkowego polega na wykonaniu pomiaru siły sygnału pomiędzy tzw. BTS-em (BTS to nic innego, jak wspomniana wcześniej stacja bazowa) a lokalizowanym telefonem. Podobne ustalenie miejsca, w którym znajduje się komórka jest możliwe jedynie wtedy, gdy komórka znajduje się w odległości przynajmniej trzech BTS-ów. W ten sposób można ustalić położenie osoby posługującej się namierzanym telefonem komórkowym z dokładnością do 50m w gęstej zabudowie i do 300m w miejscach słabo zabudowanych, gdzie nadajniki rozsiane są zdecydowanie rzadziej. Ta metoda jest wyjątkowo dyskretna, ponieważ w przypadku jej użycia nie występuje konieczność ingerowania bezpośrednio w namierzany telefon. Inwigilowany w zasadzie nie ma przesłanek, by zorientować się, że ktoś usiłuje zlokalizować jego położenie.

Druga grupa metod namierzania bazuje na użyciu GPS (Global Positioning System). Ten skomplikowany i niesłychanie „sprytny” system nawigacji satelitarnej jest niesłychanie dokładny, ponieważ daje możliwość namierzenia danego urządzenia z dokładnością do kilku metrów. Cały system składa się z trzech podstawowych segmentów: 24 satelitów orbitujących wokół Ziemi (segment kosmiczny), stacji kontrolnych i monitorujących na ziemi (segment na ziemi),a także z odbiorników sygnału (segment użytkownika. Przy wykorzystywaniu tego rodzaju metod należy posiadać: telefon komórkowy z wbudowanym GPS lub możliwością podłączenia odbiornika zewnętrznego, połączenie internetowe w telefonie (GPRS lub WiFi), aplikacja na telefon, wysyłająca dane, serwer będący w stanie odebrać dane przesyłane przez telefon, witryna bądź aplikacja przedstawiająca aktualną pozycję telefonu na mapie lub w postaci współrzędnych geograficznych. Metody opierające się na działaniu GPS są wyjątkowo skuteczne, tym niemniej ich poważną wadą jest to, że ich zastosowanie nie ma racji bytu bez wcześniejszej ingerencji w namierzany telefon komórkowy. Ingerencję zaś ostrożny użytkownik danego telefonu może wychwycić. Warto pamiętać również o tym, że sygnał może zostać utracony, gdy właściciel namierzanego telefonu znajduje się w budynkach.

 

Aspekt etyczny

Według postanowień polskiego prawa namierzanie telefonu komórkowego bez zgody jego użytkownika nie powinno mieć miejsca. Jeżeli na takie posunięcie decyduje się np. pracodawca, powinien wcześniej uzyskać zgodę pracownika. Podobnie prezentuje się sytuacja z monitoringiem zamontowanym w miejscu pracy. W przypadku, gdy pracodawca decyduje się na wprowadzenie podobnego rozwiązania, pracownik podpisując z nim umowę musi wyrazić zgodę na pracę w miejscu, gdzie znajduje się system kamer.

 

Namierzanie telefonu komórkowego jest, jak widać, możliwe i stosuje się je w sytuacjach, które tego wymagają. Spośród dwóch podstawowych grup metod, które zostały opisane powyżej, bardziej pewne, choć nieco mniej dokładne, okazują się metody zaliczane do pierwszej spośród nich, które opierają się na lokalizacji na podstawie numeru IMEI lub numeru telefonu. Ich zaletą jest niewątpliwie również fakt braku konieczności bezpośredniej czy wręcz nawet mechanicznej ingerencji w namierzany telefon komórkowy. Wszystko odbywa się zdalnie, przy wykorzystaniu siły sygnału, który umożliwia nawiązanie i utrzymanie łączności za pośrednictwem telefonów komórkowych. Namierzanie telefonów komórkowych jest więc jak najbardziej możliwe i wyjątkowo skuteczne, gdy zna i wykorzystuje się zasadę, według której działają. Dość delikatną kwestią pozostaje tutaj jednak fakt konieczności wyrażenia zgody na namierzanie przez osobę bezpośrednio zainteresowaną. Namierzanie bez zgody, dla celów prywatnych może być powodem wejścia w kolizję z prawem.

Skontaktuj się z naszym biurem detektywistycznym, a wyjaśnimy wszelkie kwestie związane z namierzaniem telefonów.